Facts and Mysteries of the World at one place in the Voice of Maheedhar (Planet Leaf)...
Ads
05 September, 2022
ఆమె తన 7 గురు కొడుకులనూ ఎందుకు చంపుకున్నది? Why did she kill her 7 sons?
13 June, 2022
యుద్ధానికి ముందు పాండవుల సంతతి తలను కృష్ణుడెందుకు బలి కోరాడు? Story of Khatu Shyam
25 April, 2022
హిమాలయాలకు ఉత్తర భాగాన ఉన్న గుప్త నిధి రహస్యాన్ని తెలియజేసిన సంవర్తనుడు!
18 April, 2022
మరుత్తు తలపెట్టిన అశ్వమేధ యాగం! మొదటి భాగం.. Mahabharatam
27 December, 2021
పౌండ్రక వాసుదేవుడి వధ! Death of Paundraka Vasudeva
29 April, 2021
మహాభారతం ప్రతి ఒక్కరికీ నేర్పే జీవిత పాఠాలు! What to learn from Mahabharata!
మహాభారతం ప్రతి ఒక్కరికీ నేర్పే జీవిత పాఠాలు!
భారతీయుల ప్రాచీన, పురాణ గ్రంధాలలో, మహాభారతం ఒకటి. 'తింటే గారలే తినాలి, వింటే భారతమే వినాలి' అనే నానుడి మనందరికీ తెలిసిందే. కానీ, ప్రస్తుతం ఫాస్ట్ ఫార్వార్డ్ గా ఉన్న మనం, కేవలం మహాభారతాన్ని ఓ మత గ్రంధం గానో, దేవుడి పుస్తకంగానో చూస్తున్నాం. నిజానికి, ఇప్పటి రోజులకీ సరిపడేటట్లు, సామాజిక జీవన శైలిని ఎలా మలచుకోవాలో, మనకు మహాభారతం చెబుతుంది. మహాభారతం చెప్పిన కొన్ని ముఖ్యమైన పాఠాలను, ఈ రోజుటి మన వీడియోలో తెలుసుకుందాము..
[ ఈ వ్యాసాన్ని వీడియోగా చూడండి: https://youtu.be/6ilXFONjd4M ]
జీవితంలో గెలవడానికి, జాలీ, దయ, మంచితనం మాత్రమే ఉంటే చాలదు..
కర్ణుడు అంటేనే మంచితనానికీ, దాన, ధర్మాలకీ పెట్టింది పేరు. కానీ, సమయాన్ని బట్టి నడుచుకోక పోవడం వలనా, చెడు అంటే కౌరవుల వైపు నిలబడి ప్రాణాలను పోగొట్టుకున్నాడు. కాబట్టి, జీవితంలో గెలవాలంటే, మంచితనంతో పాటు, చుట్టూ ఉండే సమాజ పరిస్థితులనూ, సమయాన్ని బట్టీ నడుచుకోవాలి.
చెడు స్నేహం, ఊహలకి కూడా అందని విధంగా మన జీవితం నాశనం చేయొచ్చు..
పరోక్షంగా కౌరవ సామ్రాజ్యం మొత్తాన్నీ నాశనంజేసి, వారితో స్నేహంగా, వారి ఆస్థానంలో ఉంటూనే, వారికి కలలో కూడా ఊహించని పరాజయాన్ని మిగిల్చాడు. శకుని లాంటి వారు, జీవితంలో చాలా మంది మనకు మిత్రుల రూపంలో ఎదురవుతారు. అలాంటి వారి చెడు సలహాలని దూరం పెట్టాలి.
ఎటువంటి బేధాలూ చూడని నిజమైన స్నేహం, జీవితంలో ఉన్నత స్థానానికి తీసుకెళ్తుంది..
పాండవులు శ్రీ కృష్ణుడినీ, కౌరవులు కర్ణుడునీ పొందటం, అది వారికి యుద్ధ సమయంలో ఏ స్థాయిలో ఉపయోగపడిందో తెలిసినదే. కర్ణుడు లేని రారాజు బలం ఏ పాటిదో, కౌరవ సేనకు కర్ణుడు ఏ స్థాయి ధైర్యమో తెలిసిన సంగతే.. కుల, మత, పేద మరియు ధనిక భేదాలని చూడకుండా, మంచి వారితో స్నేహం చేసేవారు ఖచ్చితంగా జీవితంలో గెలుస్తారు.
అధికం అనేది అత్యంత ప్రమాదకరం..
కౌరవుల తల్లి అయిన గాంధారికి, వంద మంది పుత్రులు ఒకేసారి కలగటం వల్ల, వారిని పెంచటంలో చాలా కష్టపడాల్సి వచ్చింది. రాజ్యాన్ని బిడ్డలకి సమంగా పంచటమూ, వారి బాగోగులు చూస్తూ, క్రమశిక్షణతో పెంచటము కూడా, చాలా కష్టం. అలాగే, దుర్యోధనుడికి ఉన్న అధికమైన కోపం, అధికమైన రాజ్యకాంక్ష కారణంగా, కౌరవులు నాశనం అయ్యారు. కాబట్టి, అన్ని చోట్లా, ముఖ్యంగా చెడు పక్షాన అధికం అనేది, అత్యంత ప్రమాదకరం.
ఎవరి పనులు వారే చేసుకోవాలి..
అరణ్య వాసం, అజ్ఞాతవాసంలో ఉన్న పాండవులకి, వాళ్ళు నేర్చుకున్న ఇంటి, వంట పనులు చాలా ఉపయోగ పడ్డాయి. అలాగే, మనం కూడా మన అవసరాల కోసం, కొన్ని పనులు నేర్చుకోవాలి.
మనకి సంబంధించిన దాని కోసం, ఎంత కష్టమైనా పోరాడాలి..
కౌరవులతో పోల్చుకుంటే, పాండవుల సైన్యం చాలా తక్కువగా ఉన్నా, పాండవులు తమ కష్టాన్ని మాత్రమే నమ్ముకుని, చిత్తశుద్దితో పోరాటం చేసి, విజేతలుగా నిలిచారు.
అతి ప్రేమవలన కలిగే నష్టం..
ద్రుతరాష్ట్రుడు అటు బిడ్డల మీద ప్రేమ, ఇటు తను నమ్ముకున్న సిద్దాంతాల మధ్య ఎలా నలిగిపోయాడో, కొడుకుల వినాశనం అంతా తెలుస్తున్నా, వారి తప్పులని ఆపలేకపోయాడు. అదే ద్రుతరాష్ట్రుడు, తన బిడ్డల మీద అంత ప్రేమని పెంచుకోక, వారిని క్రమశిక్షణలో పెట్టి ఉంటే, విషయం అంత వరకూ వెళ్ళేది కాదేమో. ఎవరి మీదయినా, అతి ప్రేమ, అతి నమ్మకం, నాశనానికీ, మోసానికీ దారితీస్తాయి.
జీవితాంతం విద్య నేర్చుకుంటూ ఉండటమే ఉత్తమం..
అర్జునుడు తన జీవితం ఆసాంతం, విద్యలు నేర్చుకుంటూనే ఉన్నాడు. ద్రోణాచార్యుల వారి నుండి యుద్ద శాస్త్రం, ఇంద్రుడి ద్వారా దైవ సంబంధమైన ఆయుధాల వాడకం, మహదేవుడి నుండి పాశుపతాస్త్రం, యుధిష్టరుడు, కృష్ణుడి నుండి మరెన్నో రాజ నీతులూ, ఇలా ప్రతి దశలోనూ అభ్యసించటమే, అర్జునుడికి ఓ ప్రత్యెక స్థానాన్ని ఏర్పరచింది. నిత్యం ఏదో ఒకటి నేర్చుకోవడం వలన, ఖచ్చితంగా విజయం సాధించవచ్చు.
కొన్నిసార్లు శత్రువులు కూడా మిత్రుల రూపంలో ఎదురవుతారు..
కౌరవుల పక్షాన ఎంతో మంది ఉన్నా, వాస్తవానికి వారిలో చాలా మంది, పాండవులకి సహాయపడ్డ వాళ్ళే. బీష్మ, విదుర, ద్రోణులు, రహస్యంగా పాండవులకి ఎంత సహాయంజేశారో తెలిసినదే. ఇక విదురుడయితే, కౌరవుల ప్రతీ అడుగూ, పాండవులకు చేరవేయడం తెలిసినదే..
మిడిమిడి జ్ఞానం, అత్యంత ప్రమాదకరం..
పద్మవ్యూహం లోనికి ప్రవేశించటమే కానీ, బయటపడటం తెలియక, తనకున్న అర్ధ జ్ఞానముతో అభిమన్య్యుడి వంటి మహావీరుడు నేల రాలిపోయాడు. ఏ పనినయినా, పూర్తిగా తెలుసుకున్నాకే మొదలుపెట్టాలి. అలా తెలుసుకోకపోతే, ఆ పనిని మధ్యలోనే వదిలేయాల్సిన పరిస్థితి వస్తుంది.
స్త్రీని అవమానించడం పతనానికి నాంది..
కేవలం ద్రౌపదికి జరిగిన అవమానం వలన, ఆమె కౌరవ సామ్రాజ్యం మీద పెంచుకున్న కోపం, చివరికి కౌరవులనూ, వాళ్ళ సామ్రాజ్యాన్నీ, నామ రూపాలు లేకుండా చేసింది. స్త్రీలు దేవతలతో సమానం. వాళ్ళని అవమాన పరచడం, పతనానికి దారి తీస్తుంది.
నీకు ఆసక్తి ఉంటే, నిన్ను ఎవ్వరూ ఆపలేరు..
చాలా మందికి తెలిసినంత వరకూ, అర్జునుడే ప్రపంచం మొత్తంలో, అత్యుత్తమ విలుకాడు. కానీ, కుటిల రాజకీయాల వలన, తన వేలుని కోల్పోయిన ఏకలవ్యుడు, అర్జునుడిని మించిన వీరుడు. నేరుగా గురుశిక్షణ లేకున్నా, అతనికి ఉన్న ఆసక్తే, అర్జునుడి కన్నా గొప్ప వీరుణ్ణి చేసింది. కావున, ఏదైనా సాధించాలంటే, ముందుగా మనకు దానిమీద అమితమైన ఆసక్తి ఉండాలి. లేకపోతే సాధించలేము.
విజయానికి మంచి వ్యూహం తప్పనిసరి..
పాండవుల విజయానికి కృష్ణుడి పకడ్బందీ వ్యూహమే ముఖ్య కారణం. ఏ పని చెయ్యాలన్నా, ఒక మంచి వ్యూహం ఉండాలి. అలా అయితేనే, ఆ పనిని సక్రమంగా పూర్తి చేయగలుగుతాం.
మహా భారతం మనకి మన చరిత్రతో పాటు, జీవితంలో విజయం సాధించాలంటే ఎలా ఉండాలో కూడా చెబుతుంది..
కృష్ణం వందే జగద్గురుమ్!
Link: https://www.youtube.com/post/Ugx7EP6hWjwZ7TkW-R54AaABCQ
28 March, 2021
మహాభారతంలో శ్రీకృష్ణుడు అర్జునుడికి చూపిన సన్యాసి ‘లక్ష్యం’ - 4 హత్యలు!
మహాభారతంలో శ్రీకృష్ణుడు అర్జునుడికి చూపిన సన్యాసి ‘లక్ష్యం’ - 4 హత్యలు!
మహాభారతంలోని అతిరధ మహారధులలో ఒకడిగా, కురుక్షేత్ర సంగ్రామంలో మహా యోధుడిగా, శ్రీ కృష్ణ భగవానుడికి సన్నిహితుడిగా, మన ఇతిహాసాలలో చెప్పబడిన మహోన్నత వ్యక్తి అర్జునుడు. ఇంద్రుని అంశతో, కుంతీ దేవికి జన్మించిన అర్జునుడు, పరమశివుని నుండి రౌద్రాస్త్రాన్నీ, వరుణుడి నుండి వారుణాస్త్రాన్నీ, ఆగ్ని దేవుని నుండి ఆగ్నేయాస్త్రాన్నీ, వాయుదేవుడి నుండి వాయవ్యాస్త్రాన్నీ, ఇంద్రుని నుండి ఇతర అస్త్రాలనూ పొందాడు. అయితే, వీటన్నింటికన్నా అర్జునుడి వద్ద ఉన్న అతి పెద్ద, శక్తివంతమైన అస్త్రం, శ్రీ కృష్ణ పరమాత్ముడు. మహా సంగ్రామంలో గెలవడానికి కారణం, తన ఆయుధాలూ, బలమూ కాదనీ, నిరంతరం తన వెన్నంటే ఉన్న తన బావ శ్రీ కృష్ణుడనీ, ఒకానొక సందర్భంలో, అర్జునుడు స్వయంగా వ్యక్తపరిచాడు.
[ ఈ వ్యాసాన్ని వీడియోగా చూడండి: https://youtu.be/nxAY2zJ4tZw ]
ధర్మ పరిరక్షణార్ధం, కృష్ణ పరమాత్ముడు అర్జునుడి రథసారథిగా, పాండవులకు మార్గ నిర్దేశనం చేశాడు. అర్జునుడికి శ్రీ కృష్ణుడంటే, ఎనలేని భక్తి, గౌరవం. కృష్ణయ్య మాటను తూ.చ తప్పకుండా పాటించేవాడు. ఒకానొక సందర్భంలో అర్జునుడు, శ్రీకృష్ణుడితో, ‘నన్ను మించిన భక్తుడు, ఈ ప్రపంచంలో నీకు వేరొకరు లేరు కదా బావా!’ అని ప్రేమతో, కించిత్ గర్వంతో అన్నాడు. అందుకు శ్రీకృష్ణుడు చిరు మందహాసం చేసి, అర్జునుడిని నిర్మానుష్యంగా ఉన్న ఒక అటవీ ప్రాంతానికి తీసుకువెళ్లాడు. శ్రీ కృష్ణుడు అర్జునుడిని ఎక్కడకు తీసుకువెళ్లాడు? నిజంగా కృష్ణ పరమాత్మకు అర్జునుడే గొప్ప భక్తుడా? లీలామానుష రూపధారి అయిన శ్రీ కృష్ణుడు, అర్జునుడికి ఏం తెలియజేయాలనుకున్నాడు? అనే ఆసక్తికర విషయాలు, ఈ రోజుటి వీడియోలో తెలుసుకుందాము...
తానే గొప్ప భక్తుడిననే అపోహలో ఉన్న అర్జునుడిని అటవీ ప్రాంతానికి తీసుకువెళ్లి, చెట్టు క్రింద తపస్సు చేసుకుంటున్న ఒక సన్యాసిని చూపించాడు కృష్ణ పరమాత్ముడు. ‘అర్జునా, ఈతడు పరమ సాత్వికుడు. కేవలం ఆకులూ అలములూ తింటూ ఎప్పుడూ తపోదీక్షలో ఉంటాడు’ అని, అతనిని దూరంనుంచే పరిచయం చేశాడు. అతనిని చూసిన అర్జునుడికి, ఒక సందేహం కలిగింది. ‘అతను పరమ సాత్వికుడు, సత్యమార్గంలో నడిచే సన్యాసే అయితే, అతని దగ్గర కత్తి ఎందుకు ఉంది?’ అని కృష్ణుడ్ని ప్రశ్నించాడు అర్జునుడు. అందుకు కృష్ణ పరమాత్ముడు, ‘నీ సందేహాన్ని అతనినే అడిగి నివృత్తి చేసుకో. నీ ప్రశ్నలకు అతనే సరైన సమాధానం చెబుతాడు.. మరో మాట.. నువ్వు అర్జునుడివన్న సంగతి అతనికి తెలియదు. నీవుకూడా ఆ విషయాన్ని బయల్పరచకు’ అని చెప్పి, అర్జునుడిని ముని వద్దకు పంపాడు కృష్ణుడు. ముని దగ్గరకు వెళ్లిన అర్జునుడు, ‘అయ్యా, భవబంధాలను వదిలి, సన్యాస దీక్షలో జీవిస్తూ, నిత్యం దైవ స్మరణలో మునిగితేలుతుండే మీకు, ఈ కత్తితో అవసరమేముంది?’ అని అడిగాడు.
అప్పుడా ముని సమాధానం చెబుతూ, ‘నేను, ఈ సృష్టిలో ఓ నలుగురు వ్యక్తులను చంపాలనుకుంటున్నాను. అందుకే, ఈ కత్తిని నా దగ్గర ఉంచుకున్నాను’, అని అన్నాడు. అతని సమాధానం విన్న అర్జునుడు ఆశ్చర్యపోయి, ‘ఏవరు ఆ నలుగురు? వారిని ఎందుకు చంపాలనుకుంటున్నారు? వారి వల్ల మీకేమైనా అపాయం పొంచివుందా?’ అని అడిగాడు. అప్పుడా సన్యాసి, తాను ఎవరిని చంపాలనుకుంటున్నాడో, ఎందుకు చంపాలనుకుంటున్నాడో వివరించాడు. ‘మొదటిగా నారదుడిని చంపాలి. ఆయన ఎప్పుడూ ఆ భగవానుణ్ణి ఇబ్బందులు పెడుతూ ఉంటాడు. నిత్యం "నారాయణ నారాయణ" అంటూ, ఆ పరమాత్మను తలుచుకుంటూ, ఆ భగవానుడికి విశ్రాంతిలేకుండా చేస్తూ ఉంటాడు. నారద ముని, ప్రతీక్షణం కృష్ణ భగవానుడిని తలచుకోవడం వల్ల, ఆయన కొన్ని సార్లు నిద్ర నుంచి తుళ్లిపడుతుంటాడు. నారదుడు ఆ విధంగా కృష్ణ భగవానుడిని ఇబ్బంది పెడుతున్నందుకు, అతనిని చంపాలని నిర్ణయించుకున్నాను.
ఇక రెండవ వ్యక్తి, ద్రౌపది. పాండవులు వనవాసం చేస్తున్న సమయంలో, ఒకనాడు వారుండే ప్రాంతానికి దూర్వాస ముని వచ్చాడు. సాధారణంగా ఎవరైనా మునివర్యులు ఇంటికి గానీ, ఆశ్రమానికి గానీ వస్తే, వారికి కాస్త త్రాగడానికి నీళ్లిచ్చి, తినడానికి అన్నం పెట్టి, మర్యాద చేయడం సంప్రదాయం. దూర్వాస ముని వచ్చే సమయానికి, పాండవులు ఇంట్లో ఉన్న ఆహారం మొత్తం తిని, బయటకు వెళ్లారు. ఆ సమయంలో దూర్వాసముని రావడంతో, ద్రౌపదికి ఏం చేయాలో అర్థం కాక, అతిథి మర్యాద చేయడానికి ఆహారం లేకపోవడంతో, ముని కోపానికి బలవ్వకూడదని, కృష్ణ భగవానుణ్ణి ప్రార్థించింది. దూర్వాస ముని ఆగ్రహం నుండి బయటపడే మార్గం చెప్పమని, వేడుకుంది. అప్పుడు శ్రీకృష్ణుడు, తాను అన్నం తింటే, ఆ దూర్వాసముని ఆకలి తీరినట్లవుతుందనీ, ఇంట్లో ఉన్న ఎంతో కొంత ఆహారమైనా తనకు ఇమ్మని అడిగాడు. అప్పుడు ద్రౌపది, తాను తినగా మిగిలిన ఎంగిలి మెతుకున్న పాత్రను శ్రీ కృష్ణుడికిచ్చింది. ఆ ఎంగిలి మెతుకును శ్రీ కృష్ణుడు తినగా, దూర్వాస ముని కడుపునిండిపోగా, కుంటి సాకులు చెప్పి, అక్కడి నుండి నిష్క్రమించాడు. సాక్ష్యాత్తూ ఆ నారాయణుడే శ్రీకృష్ణపరమాత్ముడని తెలిసీ, ఆయనకి ఎంగిలి మెతుకు పెట్టింది ద్రౌపది. తాను చేసింది తప్పు. నా కృష్ణయ్యకు ఎంగిలి మెతుకు పెట్టడం, నేను సహించలేను. అందుకే ఆమెను హత్య చేయాలనుకుంటున్నాను.
ఇక నేను చంపాలనుకుంటున్న మూడవ వ్యక్తి ప్రహ్లాదుడు. నారాయణుడికి పరమభక్తుడు ప్రహ్లాదుడు. కానీ, అతని తండ్రి, రాక్షస రాజైన హిరణ్య కశిపుడి వలన, నా భగవానుడు ఎన్నో బాధలనుభవించాడు. నారయణ నామ స్మరణ నచ్చక, ప్రహ్లాదుడిని అతని తండ్రి హిరణ్యకశ్యపుడు చాలా రకాలుగా హింసించాడు. కానీ, వాటన్నింటినుండీ ప్రహ్లాదుడుని కాపాడుతూ వచ్చాడు భగవానుడు. ఈ క్రమంలో, ప్రహ్లాదుడు అనుభవించవలిసిన అనేక బాధలను తాననుభవించాడు. ప్రహ్లాదుడి తండ్రి వలన, అనేక అవమానాలను ఎదుర్కొన్నాడు. అందుకే, ప్రహ్లాదుడిని సంహరించాలనుకుంటున్నాను.
ఇక చివరిగా, నేను చంపాలని ఎదురు చూస్తోన్న వ్యక్తి, అర్జునుడు. అతని పేరు చెప్పడానికి గల కారణం, కురుక్షేత్రయుద్ధ సమయంలో, కృష్ణుడిని తన రథ సారథిగా పెట్టుకోవడం. ఈ సృష్టి మొత్తానికీ రక్షకుడైన ఆయన్ని, అలా రథసారథిగా మార్చి, ఆయనను మరింత ఉద్వేగానికి లోనుచేయడం, నాకు నచ్చలేదు. అందుకే, అర్జునుడిని చంపాలని నిశ్చయించుకున్నాను. ఈ నలుగురి వల్లా, నా కృష్ణయ్య అనేక బాధలు పడ్డాడు. నా స్వామిని ఇబ్బంది పెట్టిన వారిని, నేను వదిలి పెట్టను’ అని, ఆ భగవానుడిపై తనకున్న ప్రేమను వ్యక్తపరిచి, తిరిగి తపస్సుకు పూనుకున్నాడు.
ఆ సన్యాసి చెప్పిన మాటలు విన్న అర్జునుడు, ఒకింత ఆశ్చర్యానికి లోనైనా, తనకంటే ఎంతో గొప్ప భక్తులు, కృష్ణుడికి ఉన్నారన్న సత్యాన్ని అర్థం చేసుకున్నాడు. ఇతరుల భక్తితో పోలిస్తే, తనది ఎక్కువ కాదనీ, ఏ జన్మలో చేసుకున్న అదృష్టమో, ఆ పరంధాముడి సాంగత్యం లభ్యమయ్యిందనీ భావించి, సిగ్గుతో తల దించుకుని, అర్జునుడు అక్కడి నుండి వెనుదిరిగాడు.
దైవారాధనలో, దైవకార్యాలు చేసేటప్పుడూ, మన అవసరాల కోసం కాకుండా, మనస్సును పూర్తిగా ఆ భగవంతునిపై లగ్నం చేయడం నేర్చుకోవాలి. మన అవసరాలూ, మన కోరికలూ, ఆ భగవంతునికి తెలియనివి కావు. ఏవి, ఎప్పుడు మన జీవితాల్లో జరగాలో, ఎప్పుడు ఏం కావాలో, మనకన్నా ఆయనకే బాగా తెలుసు. కాబట్టి, ఇకపై దేవుణ్ణి స్మరించేటప్పుడు, కోరికల చిట్టాలతో కాకుండా, మనస్పూర్తిగా, స్వచ్ఛమైన మనస్సుతో స్మరించండి. ఆయన ప్రేమను ఆస్వాదించండి. "కృష్ణం వందే జగద్గురుం!".
Link: https://www.youtube.com/post/UgwpUtA0Hyl9BP6NEwJ4AaABCQ
04 March, 2021
కురుక్షేత్ర సంగ్రామంలో బలరాముడు ఎందుకు పాల్గొనలేదు? Why didn't Balram participate in the battle of Mahabharata?
కురుక్షేత్ర సంగ్రామంలో బలరాముడు ఎందుకు పాల్గొనలేదు?
శ్రీ మహావిష్ణువు కృష్ణ పరమాత్ముడిగా, దేవకీమాత అష్టమ గర్భాన అవతరించడానికి ముందు, ఆ తల్లి సప్తమ గర్భాన ప్రవేశించిన ఆదిశేషువు అంశ అయిన బలరాముని, యముడు తన మాయ చేత ఆకర్షించి, రోహిణీ దేవి గర్భంలో ప్రవేశపెట్టడం జరిగింది. ఇలా గర్భ సంకర్షణముచే జన్మించడం వలన, ఈయన సంకర్షణుడయ్యాడు. బలరామ కృష్ణులిద్దరూ సాందీపుడి వద్ద శిష్యరికంజేశారు. బలవంతులకే బలవంతుడుగనుక, ఈయన బలరాముడిగా సార్ధక నామధేయుడయ్యాడు. అంతటి బల సంపన్నుడూ, సాక్ష్యాత్తూ శ్రీ కృష్ణ పరంధాముడి సోదరుడూ, భీమ, దుర్యోధనులకు గురువు అయిన బలరాముడు, కురుక్షేత్ర సంగ్రామంలో ఎందుకు పాల్గొనలేదు? అనే విషయాలు, ఈ రోజుటి వీడియోలో తెలుసుకుందాము..
[ ఈ వ్యాసాన్ని వీడియోగా చూడండి: https://youtu.be/XMr1YBV4Zv8 ]
సంస్కారవంతులు ఎల్లప్పుడూ హంగు, ఆర్భాటాలకు దూరంగా ఉంటారు. లోకనీతి వీరికి తెలుసు కాబట్టి, ధర్మాన్ని కాపాడాలనే అవ్యక్తమైన అలజడి, అంతరంగాల్లో అంతర్లీనంగా కొనసాగుతుంది. అలాంటి విభిన్నమైన ఆలోచనా, అందరికీ మంచే జరగాలనే సదుద్దేశం, మహాభారతంలోని బలరాముడి రూపంలో కన్పించింది. భూత, భవిష్యత్, వర్తమానాలను, చేజేతులా లిఖించుకుని బాధపడే రోజును చూడకూడదనుకునే వైవిధ్యం, బలరాముడిది. బలరాముడు... రోహిణీ వసుదేవుల తనయుడు.. కృష్ణుడికి అన్న, యాదవులకు ఆప్తుడు, భీమ దుర్యోధనులకు గురువు. మంచిని మాత్రమే కోరుకునే బలరాముడు, తప్పును నిలదీసేవాడు. ద్వాపరయుగ ధర్మాలైన దయ, తపస్సును వీడనివాడు బలరాముడు. ఆయనకు ఆగ్రహం వచ్చినా, అనుగ్రహం వచ్చినా తట్టుకోవడం కష్టమేనన్నది నానుడి. మల్లయుద్ధంలో భీమునికీ, గదా యుద్ధంలో దుర్యోధనునికీ శిక్షణ ఇచ్చి, వారికి గురువైనాడు. అందుకే, కురుక్షేత్రం చివరలో, వీరి మధ్య పోరును చూసి తట్టుకోలేకపోయాడు.
భీమదుర్యోధనులు తనకు రెండు కళ్లలాంటివారనీ, వారి శౌర్యపరాక్రమాలు, ప్రజల రక్షణకు ఉపయోగపడాలే గానీ, పరస్పర వైరానికి కాదనీ పరితపించాడు. కృష్ణుడు పాండవ పక్షాన నిలిస్తే, బలరాముడు కౌరవ పక్షపాతి. అలాగని అధర్మానికి సహకరించేవాడని కాదు. ఇరువురూ బంధువులే కదా.. ఇద్దరి క్షేమం కోరడంలోనే న్యాయముందనేవాడు. జాంబవతీ శ్రీ కృష్ణుల కొడుకు సాంబుడు హస్తినాపురానికి వెళ్లినప్పుడు, దుర్యోధనుని కూతురు లక్షణను ఇష్టపడి, ఆమెను పెళ్లి చేసుకోవాలని భావించాడు. దీంతో, ద్వారకకు ఆమెను తన రథంపై ఎక్కించుకుని బయలుదేరాడు. ఇంతలో విషయం తెలిసిన కౌరవులు, అతడిని బంధించారు. కౌరవులు బంధువులే కాబట్టి, వారితో యుద్ధం చేయడం సబబు కాదనీ, తానే వెళ్లి విషయం చర్చిస్తానని, బలరాముడు బయలుదేరాడు.
కురు యోధులు, చిన్న యువకుని బంధించడం సరికాదనీ, బంధు మర్యాద పాటించే వాడిని గనుక, సావధానంగా మాట్లాడుతున్నాననీ, దుర్యోధనునితో బలరాముడు అన్నాడు. ఆ మాటలు విన్న దుర్యోధనుడు, వారిని చేతగాని వారితో పోల్చి, అవమానించాడు. బంధుప్రీతి వారిపట్ల పనికిరాదని నిర్ణయించుకున్న బలరాముడు, మహోగ్రుడై, హస్తినాపుర నగరాన్ని తన నాగలితో సగానికి చీల్చడంతో, అల్లకల్లోలం మొదలైంది. కురు ప్రముఖులు వచ్చి క్షమాపణ కోరడంతో, బలభద్రుడు శాంతించాడు.
ఉత్తర, అభిమన్యుల వివాహ వేడుకలో, తొలిసారిగా కురుపాండవుల గురించి, తన అభిప్రాయాన్ని ప్రకటించాడు బలరాముడు. బంధుత్వంలో వచ్చే విభేదాలు, సమాజానికి అధర్మ మార్గాన్ని సూచిస్తాయనీ, కురుపాండవులు అది అర్థం కానివారు కాదనీ, కలత చెందేవాడు. యుద్ధానికి ముందు, అర్ధ రాజ్యానికి హక్కుదారులైన పాండవుల తరఫున దూతను పంపి, అర్థించడం మంచిదని సలహా ఇచ్చాడు. ఈ నెపంతో కురుపాండవుల మధ్య యుద్ధం రాకూడదనే భావన, బలరాముడిది. కానీ, యుద్ధం తప్పలేదు. ద్వేషం, కోపం, అత్యాశలే కురుక్షేత్ర యుద్ధాన్ని సృష్టించాయనీ, అది వారికే పరిమితం కాకుండా, లక్షలాది మంది ప్రాణాలను పణంగా పెట్టబోతోందనీ భావించిన బలరాముడు, తీర్థయాత్రలకు వెళ్లిపోవాలని నిశ్చయించుకున్నాడు.
42 రోజుల తీర్థయాత్ర ముగించుకుని, కురుక్షేత్ర సంగ్రామం చివరిలో, తీవ్రమైన వ్యథతో, హస్తినకు చేరుకున్న బలరాముడికి, భీమ దుర్యోధనుల యుద్ధం కంటపడింది. భయంకరంగా, దుర్యోధనుని తొడలు చీల్చుతున్న భీముణ్ణి వారిస్తూ, అధర్మమని, తన నాగలి తీసి అతడిపైకి వస్తున్న బలరాముడ్ని చూసి, కృష్ణుడు వారించాడు. క్షత్రియ ధర్మం ప్రకారం, న్యాయమని సర్ది చెప్పడంతో, తన శిష్యులిద్దరూ పరస్పరం కలహించుకుంటుంటే చూడలేక, ద్వారకకు తరలి వెళ్లాడు. కురుక్షేత్ర యుద్ధం తరువాత, బలరాముడు అరణ్యంలో ఒక వృక్షం క్రింద కూర్చుని, ధ్యానంలో నిమగ్నమైన సమయంలో, ఆయన నోటినుండి తెల్లని సర్పం బయటకు వచ్చి, పడమటి సముద్రంలో కలిసిపోయింది. బలరాముడు ఆదిశేషువు అవతారామనడానికి, ఇదివొక నిదర్శనము.
ధర్మో రక్షతి రక్షితః
Link: https://www.youtube.com/post/Ugzo5hn_ogYikhU7SQ54AaABCQ
24 January, 2021
‘మహాభారతం’ మానవాళికి అందించే నర్మగర్భ రహస్యాలు! Mahabharatam in Telugu
‘మహాభారతం’ మానవాళికి అందించే నర్మగర్భ రహస్యాలు!
కృష్ణ ద్వైపాయనుడూ, గొప్ప రుషీ అయిన వేద వ్యాసుడు, కేవలం మహాభారత గ్రంథరచయితే కాదు, మన ఇతిహాస వేదాలను కూడా సకలనం చేసి, భావి తరాలకూ, యుగయుగాలకూ అందించిన మహోన్నత మహాపురుషుడు. వ్యాసుడు రచింపక ముందు, లక్షల సంవత్సరాల నుండీ, వేదాలు మన భూమండలాన్ని శాసిస్తున్నాయి. ఆనాటి కాలంలో, ఒక తరం నుండి మరొక తరానికి వేదాలు, మౌఖికంగా ప్రచారం కాబడ్డాయి. వారు శబ్ద ప్రాముఖ్యతా, ప్రభావం అర్ధం చేసుకున్నారు కాబట్టి, వేదాలు లిఖితపూర్వకంగా వినియోగించడానికి, నిరాకరించారు. భౌతికంగా, మన వాడుకలో ఉన్నవాటన్నింటిలోకీ, సూక్ష్మమైనది శబ్దం. విద్యుదయస్కాంత శక్తి, దీని పైస్థాయికి చెందింది. మన మెదడులో తిరిగేది కూడా, అదే శక్తి.
[ ఈ వ్యాసాన్ని వీడియోగా చూడండి: https://youtu.be/bDCCIC1IwDk ]
అతి సూక్ష్మమైన శబ్ద ప్రాముఖ్యతను తెలుసుకుని, దానిని ఎంత ప్రభావవంతంగా ఉపయోగించుకోవచ్చో గుర్తించారు, మన పూర్వీకులు. ఆనాటి కాలంలో, వేదాలను మౌఖికంగా పలకడమే సంప్రదాయం. ఆ సమయంలో, గంగాతీరంలో వచ్చిన 14 సంవత్సరాల సుదీర్ఘ కరవు కారణంగా, ఒక్క చుక్క వర్షం కూడా పడలేదు. పంటలు ఎండిపోయాయి. ఆనాటి నాగరికత చిన్నాభిన్నమైంది. పొట్టనింపుకోవడానికి ఆహార పోషణలో పడిపోయిన ప్రజలు, వేదాలను వల్లెవేయటం, మరచిపోయారు. సంప్రదాయాలను పూర్తిగా వదులుకున్నారు. ఆ తరువాత కరవు ప్రభావం తగ్గింది. కానీ, నాగరికత నాశనమైంది. ఆ సమయంలోనే, వ్యాసుడు వేదాలను లిఖిత పూర్వకంగా అందించాడు. ఆనాటి సత్యయుగంలో, మానవులకు మానసిక శక్తి ఎక్కువగా ఉన్నందున, మౌఖికంగా ప్రసారం చేయడానికి, తగిన ఙ్ఞాపకశక్తి ఉండేది. కలియుగం సమీపిస్తున్న కొద్దీ, మానవ మానసిక, ఙ్ఞాపక శక్తి తగ్గపోతుండండంతో, భావి తరాల కోసం వ్యాసుడు, గణపతి ద్వారా వేదాలను రాయించాడు. అవే, ఋగ్వేదం, అథర్వణ వేదం, సామ వేదం, యజుర్వేదం. ఇదే సంప్రదాయ వరుస క్రమం, రాను రాను, ఋగ్వేదం, సామవేదం, అథర్వణ వేదం, యజుర్వేదం అనే వరుస క్రమం ఏర్పడింది.
వ్యాసుడు సంకలనం చేసిన ఈ నాలుగు వేదాలూ, నేటికీ మానవ చరిత్రలోని అతి గొప్ప లిఖిత ప్రతులుగా పరిగణింపబడ్డాయి. ఆ తర్వాత వ్యాసుడు, అన్ని కాలాల ప్రజలకీ యుక్తమైన ఒక శాశ్వత గ్రంథాన్ని రచించాలని, సంకల్పించాడు. వెంటనే గణపతి ద్వారా, మహాభారతగాధను, అద్వితీయ గ్రంధంగా రచించ పూనుకున్నాడు. వ్యాసుడు వివరిస్తుండగా, అతని శిష్యుడైన వైశంపాయనుడు వింటుండగా, గణపతి లిఖించాడు. అంతటి అత్యద్భుతమైన ఆ గ్రంథాన్ని, దేవతలు దొగిలించారు. కురుక్షేత్ర యుద్ధం ముగిసిన తరువాత, ఈ గాథను యుథిష్టరుడి రెండో తరం వారసుడైన జనమేజయునికి వివరించాడు, వైశంపాయనుడు. నేడు ప్రతీ ఒక్కరి ఇంట్లో ఉంటున్న మహాభారతం, గణపతి లిఖించినది కాదు. వైశంపాయనుడికి జ్యప్తికి ఉన్నది మాత్రమే. ఇప్పుడున్న ఈ 1,00,000 శ్లోకాలూ, వ్యాసుడు చెప్పిన వాటిలో, కేవలం కొద్ది భాగం మాత్రమే. పంచమవేదమైన మహాభారతం 18 పర్వాలూ, లక్ష శ్లోకాలతో ప్రపంచంలోని అతిపెద్ద పద్య కావ్యాలలో ఒకటిగా, ఖ్యాతిగడించింది.
''యదిహాస్తి తదన్యత్ర యన్నేహాస్తి న తత్క్వచిత్'' అంటే, ఇందులో ఏది ఉందో, అదే ఎక్కడైనా ఉంటుంది. ఇందులో లేనిది మరెక్కడా ఉండదు’ అని దాని అర్ధం. ఎంతో పవిత్ర గ్రంథాలుగా భావించే, భగవద్గీతా, విష్ణు సహస్రనామ స్తోత్రం కూడా, మహాభారతంలోని భాగాలే. ద్వాపర యుగం నాటి సంఘటనల సమాహారంగా విరాజిల్లుతోన్న మహాభారతంలోని ఘట్టాలూ, సన్నివేశాలూ, నేటి కాలానికి, అనేక పాఠాలుగా ఉపయోగపడుతున్నాయి. వాటిలో దాగిన కొన్ని ముఖ్య విషయాలను తెలుసుకుందాం..
జీవితంలో గెలవడానికి జాలీ, దయా, మంచితనం మాత్రమే ఉంటే చాలదనీ, పరిస్థితులూ, సమయాన్ని బట్టి నడుచుకోవాలనేది, కర్ణుడి పాత్ర తెలియజేస్తుంది. మంచితనానికీ, ధానగుణానికీ, కర్ణుడు మారుపేరుగా నిలిచినా, సమయాన్ని బట్టి నడుచుకోకుండా, అధర్మంవైపు నిలబడి, ప్రాణాలు పోగొట్టుకున్నాడు.
చెడు స్నేహం జీవితం నాశనం చేస్తుందని, శకుని జీవితం వివరిస్తుంది. కౌరవులతో స్నేహం నటిస్తూనే, వారికి కలలో కూడా ఊహించని పరాజయాన్ని మిగిల్చాడు. కౌరవుల నాశనానికి, పరోక్షంగా బీజాలు వేసింది కూడా శకునే.
బేధాలు చూడని నిజమైన స్నేహం, జీవితంలో, ఉన్నత స్థానానికి తీసుకెళ్తుందనడానికి, కృష్ణుడూ, కర్ణుడి పాత్రలే ఉదాహరణ. కురుక్షేత్రంలో పాండవుల పక్షాన శ్రీకృష్ణుడూ, కౌరవుల పక్షాన కర్ణుడూ నిలిచి, ఏ స్థాయిలో ఉపయోగపడ్డారో, అందరికీ తెలిసిందే.
మనకి సంబంధించిన దాని కోసం, ఎంత కష్టమైనా పోరాడాలని, పాండవుల దృఢవైఖరి తెలియజేస్తుంది. కౌరవులతో పోల్చుకుంటే, పాండవుల సైన్యం చాలా తక్కువ. అయినా కానీ, పాండవులు ఆత్మవిశ్వాసం, చిత్తశుద్దితో పోరాటం చేసి, విజేతలుగా నిలిచారు.
పిల్లల పట్ల అతి ప్రేమ నష్టం కలిగిస్తుందనడానికి, ధ్రుతరాష్ట్రుడు ఉదాహరణ. ఓవైపు బిడ్డల మీద ప్రేమా, ఇంకోవైపు తాను నమ్ముకున్న సిద్దాంతాల మధ్య, ధ్రుతరాష్ట్రుడు నలిగిపోయాడు. కొడుకుల వినాశనం తెలిసినా, వారు చేస్తోన్న దురాగతాలను ఆపలేకపోయాడు. ఒకవేళ ద్రుతరాష్ట్రుడు తన బిడ్డల మీద అంత ప్రేమని పెంచుకోక, క్రమశిక్షణలో పెట్టి ఉంటే, విషయం అంత వరకూ వెళ్ళేది కాదేమో. ఎవరి మీద అయినా, అతి ప్రేమ, అతి నమ్మకం, నాశనానికీ, మోసానికీ దారితీస్తాయి.
విద్యను జీవితాంతం నేర్చుకోవడమే ఉత్తమ బహుమతనడానికి, అర్జునుడు ఉదాహరణ. తన జీవితం ఆసాంతం, విద్యలు నేర్చుకుంటూనే ఉన్నాడు. ద్రోణాచార్యుడి నుంచి అస్త్ర విద్యలూ, ఇంద్రుడి నుంచి దైవ సంబంధ ఆయుధాల ప్రయోగం, మహదేవుడి నుంచి పాశుపతాస్త్రం, యుధిష్టరుడు, కృష్ణుడి నుంచి రాజనీతులను, ప్రతీ దశలోనూ అభ్యసించడమే, అర్జునుడిని ప్రత్యేక స్థానంలో నిలబెట్టింది. నిత్యం నేర్చుకోవడం వలన, కచ్చితంగా విజయం వరిస్తుందనడానికి, అర్జునుడి పాత్ర కీలకం.
కొన్నిసార్లు శత్రువులు కూడా మిత్రుల రూపంలో ఎదురవుతారనడానికి, మహాభారతంలో కొన్ని పాత్రలున్నాయి. విదురుడూ, ద్రోణుడూ, భీష్ముడూ, కౌరవుల పక్షాన ఉన్నా, పాండవులకు సహాయపడ్డారు.
మహిళలను ఆపదల నుంచి కాపాడాలనీ, అలా కాకపోతే అనర్థాలు తప్పవనడానికి, ద్రౌపది వస్త్రాపహరణమే ఉదాహరణ. కేవలం తనకు జరిగిన అవమానం వల్ల, ద్రౌపది కౌరవులపై పెంచుకున్న కోపం, చివరికి వారినీ, వారి సామ్రాజ్యాన్నీ, నామ రూపాలు లేకుండా చేసింది.
అనేక అడ్డంకులు ఎదురైనా, భారీగా గాలీ వానా కురుస్తున్నా, కంసుడి బారి నుండి కృష్ణుడిని రక్షించడానికి వసుదేవుడు, కృష్ణుణ్ణి ఒక బుట్టలో తీసుకుని వెళ్ళాడు. పరిస్థితులకు ఎదురీది, కృష్ణుడిని కాపాడాడు. పరిస్థితులు ఎలా ఉన్నా, మన కర్తవ్యం మనం నెరవేర్చాలి.
ద్రోణాచార్యుడు కర్ణుడికి విలువిద్యను నేర్పించేందుకు, అంగీకరించలేదు. కర్ణుడిని తన విద్యార్థిగా ఒప్పుకోలేదు. అయినా, మొక్కవోని దీక్షతో, తనపై తనకున్న నమ్మకంతో, విలువిద్యలో మంచి పట్టును సాధించాడు.
ఎటువంటి అడ్డంకులు ఎదురైనా, వాటిని అధిగమించి, అనుకున్న పనిని పూర్తిచేయాలి. ఫలితం మీద దృష్టి పెట్టడం వలన, చక్కటి పనితీరును ప్రదర్శించలేరు. ఏకాగ్రత లోపం, ఏర్పడవచ్చు.
ఈ విశ్వంలో ఏదీ శాశ్వతం కాదు. ఈ విషయాన్నే, కృష్ణుడు మహాభారతంలో, స్పష్టంగా వివరించాడు. మార్పు అనేది, ప్రకృతి యొక్క సహజ ధర్మం. సాక్షాత్తూ శ్రీకృష్ణ పరమాత్ముడే, తన జీవితంలో అనేక విపత్కర పరిస్థితులను ఎదుర్కున్నాడు. కన్నవారు ఒకరు, పెంచినవారు ఒకరు. గోకులంలో, అలాగే బృందావనంలో, ప్రశాంతమైన జీవితాన్ని గడిపాడు. అయితే, తన ధర్మాన్ని నిర్వర్తించడం కోసం, ఆ ప్రదేశాలను విడిచి వెళ్లవలసివచ్చింది. అదే విధంగా, రాధతో ప్రేమలో పడినా, రుక్మిణిని పెళ్లాడాడు. జీవితంలో ఎదురైన అనేక మార్పులనూ, పరిస్థితులనూ, చక్కగా ఎదుర్కున్నాడు.
శ్రీకృష్ణుడు, జన్మించిన వెంటనే కన్న తల్లిదండ్రులకు దూరమయ్యాడు.. ఆ విధంగా కంసుడి బారి నుంచి రక్షింపబడ్డాడు. గోకులాన్నీ, తన స్నేహితులనూ విడిచాడు. అందువలన రాక్షసుడు వధించబడ్డాడు. ద్రౌపది వస్త్రాపహరణం జరగినప్పుడు, శ్రీకృష్ణుడు ఆమెను రక్షించాడు. కృష్ణుడిపై ఆమె నమ్మకం, వమ్ము కాలేదు. ధర్మాన్ని నిలబెట్టాడు. తన గతజన్మలో పాపాల వలన, తానీ విధమైన ఇబ్బందులను ఎదుర్కొవలసి వస్తుందా? అని ద్రౌపది కృష్ణుడిని ప్రశ్నించినప్పుడాయన, ‘బాధలకు గురయ్యే వారు, గతజన్మలో పాపాలు చేసినవారు కాదు.. పాపాలు చేసే వారే, గతజన్మలో కూడా పాపి అవడం వలన, అదే ఫలితాన్ని అనుభవిస్తున్నాడు’ అని వివరించాడు. అందువలన, ఏది జరిగినా మంచికే జరుగుతుందని, మహాభారతం స్పష్టం చేస్తోంది.
మహాభారత యుద్ధం తరువాత, శ్రీకృష్ణుడు గాంధారిని ఓదార్చడానికి ఆమె వద్దకు వెళ్ళినప్పుడు, ఆమె కృష్ణుడిని శపించింది. కృష్ణుడి వంశం కూడా, తన వంశం నాశనమైన విధంగానే నాశనమవ్వాలని కోరుకుంది. కృష్ణుడికి యుద్ధాన్ని ఆపే శక్తి ఉన్నా, కృష్ణుడు ఆ విధంగా ప్రయత్నం చేయలేదని, ఆమె తన బాధను వెళ్ల గ్రక్కింది. కృష్ణుడు కేవలం ధర్మం వైపు నిలబడి, దానిని గెలిపించాడు.
ఇటువంటి అనేక అంశాలు, మహాభారతం నుండి మనం గ్రహించవలసిన జీవిత సత్యాలు. వీటి వెనకున్న అర్థాలను గ్రహిస్తే, ఆ వ్యక్తి జీవితం, ఎంతో బాగుంటుంది. ఎటువంటి మానసిక సంక్షోభాలకూ గురవ్వడు. జరిగేదంతా మంచికేనని అర్థం చేసుకుంటాడు. ప్రతివ్యక్తి లక్ష్యం, ధర్మాన్ని కాపాడటం అయి ఉండాలి. ధర్మో రక్షతి రక్షిత:
Link: https://www.youtube.com/post/UgwCa7RQRaRYfvCz3yF4AaABCQ
25 November, 2020
విధి లిఖితం విష్ణువు నైనా విడిచిపెట్టదు!
వసుదేవ సుతం దేవం కంసచాణూర మర్దనమ్!
దేవకీ పరమానందం కృష్ణం వందే జగద్గురుమ్!!
[ ఈ వ్యాసాన్ని వీడియోగా చూడండి: https://youtu.be/q7OQVyx4sU4 ]
రోజూ ఎన్నో మరణాలు సంభవిస్తుంటాయి. కోవిడ్ సమయంలో, ఇతర మరణాలు ఆగకుండా ఉండవు కదా? ఎంత గొప్ప వ్యక్తి అయినా, ఎంత బలగం ఉన్న మనిషి అయినా, ఎంత కీర్తిమంతుడైనా, సినీ ప్రముఖుడైనా, రాజకీయ నాయకుడైనా, ఈ కోవిడ్ సమయంలో ప్రాణం విడిస్తే, కుటుంబ సభ్యులు పడుతున్న బాధ వర్ణనాతీతం. ‘ఈ సమయంలో ఇలా ఏమిటి? అంతిమయాత్రలో పట్టుమని, పదిమంది కూడా లేకుండానా?’ అని చాలామంది, మరింతగా కృంగిపోతూ ఉంటారు. అంతేకాదు.. కొందరికి ఉన్న కొడుకులు, కూతుళ్లు అందరూ విదేశాల్లో ఉన్నవారు ఉన్నారు. ఇటువంటి సమయాల్లో, ఏం జరిగా ఎవ్వరూ రాలేని పరిస్థితి. వారందరి కోసం "మహాభారతం" మౌసలపర్వంలోని శ్రీకృష్ణుని అంత్యక్రియల విషయం, క్లుప్తంగా ఒక్కసారి చెప్పుకోవాల్సిన సందర్భం ఇది.
ఎక్కడో ద్వారక.. దానికి చాలా దూరంలో తపోవనం.. ఆ తపోవనంలో శ్రీకృష్ణుడు తపస్సులో ఉన్నాడు.. అక్కడ ద్వారకలో శ్రీకృష్ణుడి తండ్రి వసుదేవుడు ప్రాణం విడిచాడు. ఆ అంత్యక్రియలు వెనువెంటనే జరిపించాల్సి వచ్చింది. కానీ, బలరాముడు కూడా లేడు. సమస్త బంధుగణం మధ్య, ఘనంగా ఆ కార్యక్రమం అర్జునుడే జరిపించాడు.
ఆ కార్యక్రమం ముగిశాక, అర్జునుడు శ్రీకృష్ణుడికి ఈ వార్త నెమ్మదిగా చెప్పాలని, వెతుక్కుంటూ ఒక్కడే తపోవనం దాకా ప్రయాణమై వచ్చాడు. వెతికాడు. దాదాపు రెండ్రోజులు కాళ్లరిగేలా తిరిగాడు. మొత్తానికి ఒకచోట శ్రీకృష్ణుడు కనిపించాడు.. కానీ ప్రాణం లేకుండా..! అర్జునుడు హతాశయుడైపోయాడు. కుమిలిపోయాడు. రోదించాడు. అది శ్రీకృష్ణ కళేబరం కాకూడదని కూడా అనుకున్నాడు. అర్జునిడితో పాటున్న రథసారధి, ఇంకా ఇద్దరు ముగ్గురు మాత్రమే, అర్జునుడిని ఓదార్చారు.
అప్పటికే శ్రీకృష్ణుడు, ఆ అరణ్యంలో బోయవాడి బాణం కాలిలో దిగడం వల్ల, దేహాన్ని వదిలేసి 4-5 రోజులు గడిచాయి. ఇప్పటి కరోనాలాగానే, అప్పుడు యాదవుల వినాశనానికి ముసలం పుట్టింది. ఆ విషయం మరో వీడియోలో తెలుసుకుందాము.
సరిగ్గా అప్పుడే ద్వారక సముద్రంలో మునగడానికి సిద్ధంగా ఉండడంతో, ఇక ఆ జీవం లేని దేహాన్ని ద్వారకకి తీసుకువెళ్ళే వీలు లేక, అక్కడే, అర్జునుడొక్కడే, అరగంటలో అంత్యక్రియలు పూర్తిచేశాడు. ఏ అర్భాటమూ, ఏ శాస్త్రమూ లేకుండా.
అష్టభార్యలు, ఎనభై మంది సంతానం, మనుమలు, విపరీతమైన బలగం, అఖండమైన కీర్తి ఉన్న శ్రీకృష్ణుడికి, అంత్యక్రియల సమయానికి బావ అయిన అర్జునుడు తప్ప, ఇంకెవ్వరూ లేరు.
శ్రీకృష్ణుడి తండ్రి వసుదేవుడికి, ఇద్దరు కొడుకులున్నా, వాళ్ల చేతులమీదుగా అంత్యక్రియలు జరుగలేదు.
అంతటి ఇతహాసపురుషులకే అటువంటి అంతిమఘడియలు తప్పలేదు. మహానుభావుల మరణాలు కూడా కాలక్రమంలో సందేశాలూ, ఊరటలూ, మార్గనిర్దేశకాలూ అవుతాయనడానికి, ఇదొక ఉదాహరణ.
మనమంతా కూడా కాలంలో కొట్టుకుపోయే వాళ్లమే. ఆ కాలం ఎప్పుడు, ఎవరికి, ఎలా నిర్ణయిస్తుందో, ఎవరూ చెప్పలేరు. అంతా దైవేఛ్ఛగా భావించి, ముందుకు సాగిపోతూ ఉండడమే. ధర్మో రక్షతి రక్షితః