'సగుణ-నిర్గుణ' సత్యశోధన!
మానవుడు సత్యాన్ని తెలుసుకోవడానికి, సగుణమా లేక నిర్గుణమా అన్న మీమాంస, సర్వదా సాగుతూనే ఉంటుంది. మీమాంస వదిలి, సాధనా మార్గంలో పయనిస్తేగానీ, సత్యదర్శనం కలగదంటారు పెద్దలు. ఈ భూమి మీద కళ్లు తెరవగానే మనిషికి కనిపించేది, వస్తు ప్రపంచం. పంచ భూతాలైన 'ఆకాశం, నక్షత్రాలూ, గ్రహాలూ', 'జలమయమైన సముద్రం, నదులూ, కొలనులూ, బావులూ', 'అంబరాన్ని సంబరంగా తాకడానికి చేతులు చాచే వృక్షాలూ, వాటిని నడిపించే కనిపించని వాయువూ', 'నేలపై ఉన్నా, నింగికి ఎగసిపడే నిప్పూ, రగిలే నాల్కలూ', 'కొండలూ, కోనలతో నిండిన నేల'..
[ నిజమైన కర్మయోగి = https://youtu.be/55y8nHLfONs ]
ఈ పంచ భూతాలను మనిషి ఎలా కాదనగలడు? అంపశయ్య పైనున్న భీష్మాచార్యుడికి, మొదట విశ్వం, తరువాత విష్ణువూ కనిపించారు. సర్వ వ్యాపకమైన విష్ణుత్వాన్ని, కురు పితామహుడు కృష్ణుడిలోనే చూడగలిగాడు. తెలిసినదాన్నిబట్టి, తెలియనిదాన్ని పట్టుకోవడం సులభం. ఉట్టి కొట్టగలిగితే, స్వర్గం ఎక్కగలనన్న ధైర్యం, ఉత్సాహం, ముందుకు నడిపిస్తాయి. ఈ సృష్టిలో ప్రతి జీవీ, పుట్టి, పెరిగి, గిట్టడం, ప్రకృతి సహజమైన మార్పు..
విశాల విశ్వ రహస్యాన్ని తెలుసుకోవడానికి, మూడు రకాల ప్రామాణికాలను విజ్ఞులు నిర్దేశించారు. ప్రత్యక్ష, అనుమాన, శబ్ద ప్రమాణాలు మూడూ, సత్యాన్వేషణకు తగిన ఉపకరణాలు. కళ్లతో చూడాలి, మనసుతో తెలుసుకోవాలి, జ్ఞాన సంపదతో కూడిన వేదమంత్రాన్ని ఉపాసించాలి. ఈ మూడింటికీ లొంగని మహత్త్వం, యోగ సమాధిలో, హృదయ నేత్రానికి మాత్రమే అవగతమవుతుంది. ఎవరికి వారే, అనుభవం ద్వారా అనుభూతి చెందినప్పుడే, సత్య సాక్షాత్కారం సాధ్యమవుతుందంటారు, యోగీశ్వరులు. చూపూ, చూడదగినదీ, చూడగలవాడూ, అంటే దృష్టి, దృశ్యం, ద్రష్ట, ఈ మూడూ ఒకటయితే, నిత్యం, నిఖిలమైన సత్యస్వరూపం, విశ్వవ్యాప్తమై, విష్ణుసహస్ర నామమై ధ్వనిస్తుంది.
జ్ఞానమార్గంలో కొనసాగేవారికి నిర్గుణధ్యానం, కర్మ మార్గంలో పయనించేవారికి సగుణధ్యానం కలిసి వస్తాయని, గురువులు, శిష్యుల స్థాయినిబట్టి, మార్గ నిర్దేశనం చేసేవారు. 'నేను సర్వజ్ఞుడిని అన్న అహంకారంతో, అగ్నికార్యాలు మాని వేసిన జ్ఞానికన్నా, నిష్కామ కర్మ చేసే యోగి మిన్న' అన్నాడు భగవానుడు. విష్ణు సహస్రనామాలు వల్లెవేస్తూ, పాపపు పనులకు ఒడిగట్టే వాడిని, నామాపరాధి అంటున్నది, శ్రీమద్ భాగవతం. సగుణ, నిర్గుణమనే విభేదం, కేవలం తాత్కాలికం. ఏరు దాటడానికి తెప్ప అవసరం. ఏరు దాటాక, తెప్పను వదలకపోవడం, అవివేకం. ఇహపర సాధన, జీవిత పరమార్థం. జ్ఞానం, కర్మ, యోగం, భోగం, అన్నీ సత్య శిఖరానికి చేర్చే సోపానాలు. అంచెలంచెలుగా నిచ్చెన మెట్లు ఎక్కినప్పుడే, నింపాదిగా, చేరవలసిన చోటుకు చేరుకోవచ్చు.
ఎప్పుడైనా, నేలవిడిచి చేసే సాముగరిడీలను నమ్ముకుంటే, వైకుంఠపాళి పాము నోట్లో పడ్డ పాచికలాగా జారిపడతారు. వైకుంఠానికి బదులు, వైతరణికి తరలిపోగలరు. లోకంలో ఒకరి సహాయం లేకుండా జీవించడంగానీ, కార్యసిద్ధి పొందడంగానీ, సాధ్యం కాదు. పొట్టు సాయంలేకుండా, బియ్యపు గింజ మొలవదు. తోడూ నీడా, లోక సహజమైన జోడు గుర్రాలు. సగుణం కాదని, నిర్గుణం కోసం వెంపర్లాడితే, గాడి తప్పి, బండి బోల్తా కొట్టవచ్చు. సాధన, ఉపాసన, జోడు గుర్రాల్లాంటివి. ఈ రహస్యం తెలుసుకున్నప్పుడు, నాణేనికి బొమ్మ-బొరుసు లాంటివే, సగుణ నిర్గుణ సాధనామార్గాలన్న సమరస భావన కలుగుతుంది. సాధన వేగవంతమై, యోగం వరిస్తుంది. సచ్చిదానందం అంటే, అచ్యుతానంద గోవిందుడేనన్న సత్యం, బోధపడుతుంది.
🚩 కృష్ణం వందే జగద్గురుం 🙏
